De Boog
Twee paarden staan tegenover elkaar, een witte en een zwarte.
Rosewhin en Maantje.
Ze reiken naar elkaars hals en beginnen aan elkaar te knabbelen, ze verzorgen elkaar en vormen al doende een boog.
Ze maken deel uit van een cirkel van vrouwen en paarden.
Vlak voor de boog van paardenhalzen zit een vrouw op de grond, achter staat een vrouw en achter haar nog één. De rij wordt gesloten door een pony. Hij staat recht achter de derde vrouw en rust met zijn hoofd tegen haar rug.
Op een gegeven moment gaat de zittende vrouw gebukt onder de boog van paardenhalzen door. Aan de andere kant wordt de hand van een begeleidster naar haar uitgestoken en zij neemt de vrouw mee naar een plek enkele meters verderop.
Ze staan een tijdje stil naast elkaar. ook de anderen van de groep zij stil, er heerst een atmosfeer van verwondering en respect.
Dit prachtige beeld en de bijzondere sfeer zijn me helder bijgebleven.
Vorig jaar, op een zomeravond heb ik samen met mijn vriendin en collega een try-out van een workshop "opstellingen met hulp van paarden" gegeven.
Al tijdens de voorbespreking in de kring voelde de betreffende vrouw zich als een kind worden en gaf aan zichzelf te willen representeren.
We zien het kind in elkaar gedoken op de grond in het zand van de bak zitten. Ze voelt zich niet gezien of gesteund door haar moeder die gerepresenteerd wordt door de vrouw die achter haar staat. De moeder kijkt over haar dochter heen en voelt zich zwak. Zij wordt op haar beurt gesteund door de derde vrouw. Als dit ook niet voldoende blijkt voegt pony Floris zich bij de rij en steunt met zijn hoofd in de rug de derde vrouw.
Op het moment dat "het kind" zich voldoende gesteund voelt komen Roos en Maantje naar voren en vormen een boog met hun halzen. Nu is vergeving mogelijk en daarna een nieuwe "geboorte". Het kind kruipt onder de paarden door en gaat als vrouw weer staan. De transformatie is rond.
Aan de rand van de bak, met uitzicht op een weiland, staat ze samen met Mirjana een poosje stilletjes voor zich uit te kijken.
Naderhand zitten we nog even bij elkaar, we zijn allemaal onder de indruk en geroerd.
Maanden later spreek ik haar. Er is veel veranderd in haar leven. Ze verteld het gevoel te hebben van een last bevrijd te zijn. Zowel in werk als in relatie is er beweging en groei. Ze denkt nog regelmatig terug aan de bijzondere ervaring met de paarden terug.
Inzicht...heling...groei..........de meerwaarde van paarden!
